چرا شیخ محمّد صدّیق المنشاوی دوبار ازدواج کرد؟

 ایشان در سال 1938 با دخترعمویش ازدواج کرد و از او 4 فرزند داشت: دو پسر و دو دختر؛ سپس بار دیگر در حالی‏که عمرش از 40 سال گذشته بود با زنی دیگر ازدواج کرد. همسر دومش از مرکز أخمیم در استان سوهاج بود. از او نیز 9 فرزند داشت: 5 پسر و 4 دختر. همسران او با هم در یک خانه زندگی می‏کردند و بینشان دوستی و علاقه بود و شیخ محمّد می‏گفت: مردم مرا دوست دارند و خویشاوندی با مرا خواستارند. هنگام ادای فریضه‏ی حج، سال قبل از وفات شیخ محمّد، همسر دوم او درگذشت.

* شایعه شد که صدای شیخ محمّد صدّیق المنشاوی ضعیف است و آن‏را مگر به کمک میکروفون، نمی‏تواند به شنوندگانش برساند... چه‏کسی این شایعه را پخش کرد؟ و شیخ محمّد چگونه با آن شایعه برخورد کرد؟

در واقع، این موضوع شایعه­ای بود که به­خاطر حسودی و برتری‏جویی یکی از مقریان در گوش­ها پیچید. بعضی از ارادتمندان و نزدیکان دیگر مقریان، این حادثه را برای ما تعریف کردند و صحّت آن برای ما محرز شد؛ ماجرا از این قرار بود که شیخ محمّد به همراه مقری دیگری، شبی برای قرائت به استان المنیا دعوت شده بود و افراد زیادی برای شنیدن تلاوت قرآن با صدای شیخ محمّد حاضر شده بودند که تعداد آن­ها فزونتر از 10 هزار نفر بود. زمانی که آن مقری، علاقه­ی شدید مردم و بی­تابی دعوت­کننده، به زودفرارسیدن تلاوت شیخ محمّد صدّیق را احساس کرد، دیگر خود را ناگزیر دید که به متصدّی میکروفون پیشنهاد دهد که اشکالی فنی در میکروفون ایجاد کند و در میان مردم شایعه شود که صدای شیخ محمّد واقعاً ضعیف است و اگر میکروفون نبود هرگز این شهرت را نداشت. وقتی شیخ محمّد صدّیق آماده­ی قرائت می­شد، با ایراد میکروفون مواجه شد؛ لذا متصدّی میکروفون را از آن آگاه ساخت. اما متصدی از اصلاح آن، سر باز زد؛ شیخ محمّد صدّیق احساس کرد که توطئه­ای برای در تنگنا قراردادن او میان این جمعیت عظیم در کار است. پس ]برای شروع به تلاوت، آن­چنانکه در قرائت مرسوم است[ استعاذه کرد و در حالی­که از مکانی که برای قرائت در نظر گرفته شده است خارج می­شد، قدم­زنان به قرائت پرداخت در حالی­که مردم او را همراهی می­کردند تا آن­جاکه مردم از قدرت صدایش به شگفتی آمدند. آن مقری حسود در حالی­که خوار و درمانده شده بود آن مجلس را ترک کرد؛ مجلسی که شیخ محمّد صدّیق تا ساعات آخر شب، در آن به تلاوت پرداخت. زمانی که بعدها از پدرمان (شیخ محمّد صدّیق) از آن واقعه پرسان شدیم گفت: آن‏چه که به شما گفته­شده اتّفاق افتاده است. بعد از او از نام آن مقری پرسیدیم که گفت: إن الله حلیم ستّار؛ خداوند، بردبار و پوشاننده است.

 هرکس که اندک آشنایی با قرائت و قاریان مختلف داشته باشد، بی­گمان می­داند که صدای مرحوم محمد صدیق المنشاوی، اگر نگویم بهترین و زیباترین صدا میان قرای دیگر است، لاأقل جزء 4، 5 صدایی است که زیبایی و قدرت را درهم آمیخته است. به قول استاد خدام حسینی صدای مرحوم منشاوی مثل موم در دستانش نرم است. هرکس، از جمله خودم وقتی تلاوت او را می­شنود، آنقدر که این نابغه راحت و روان و نیز زیبا می­خواند، پیش خودش می­گوید من هم می­توانم مثل او بخوانم. اما کافی است صدایش ، یکی دو پرده بالا برود.... آن­وقت است که لاأقل من، همیشه از صدای او به شگفت می­آیم. استاد عباسی همیشه هروقت از صدا و نحوه­ی انتخاب الحان ایشان صحبت می­کند از لفظ مرموز استفاده می­کند. یک نکته­ی دیگر همهمین صفات اخلاقی حمیده است. به قول استاد صدیق، انسان وقتی تلاوت قاری­ای را می­شنود به­سرعت درمی­یابد که مراتب این قاری یا مقری چقدر است. لاأقل می­تواند مقایسه کند. من نقش توفیقات الهی را برای افرادی مثل مرحوم منشاوی، به جهت صفاتی چون اخلاق پسندیده، کاملاً مؤثر می­دانم.